W związku z wejściem w życie Polskiego Ładu organy podatkowe zostały wyposażone w dwa nowe narzędzia do kontroli podatników. Należą do nich m.in. nabycie sprawdzające oraz tymczasowe zajęcie nieruchomości. Narzędzia te jako nowe nadal powodują u podatników zakłopotanie, znajomość zasad ich funkcjonowania pozwala podatnikom być pewniejszymi w kontaktach z urzędnikami.
Nabycie sprawdzające to kolejne narzędzie, które ma na celu weryfikację wywiązywania się podatników z ich obowiązków. Nabycie sprawdzające to czynność polegająca na nabyciu towaru lub usługi, aby zweryfikować działanie przedsiębiorcy i to czy działa zgodnie z przepisami prawa. Podstawą prawną instytucji jest wprowadzony przez Polski Ład art. 94k ustawy o KAS.
Głównym celem regulacji (wskazanym także w uzasadnieniu do ustawy) jest walka z brakiem, bądź niewłaściwym ewidencjonowaniem sprzedaży przy użyciu kas rejestrujących, a także przy wydawaniu nabywcy paragonu fiskalnego, co świetnie pokazuje wartość i skuteczność dotychczasowych, licznych sposobów walki z tym procederem.
W praktyce oznacza to, że podatnik sprzedający klientowi towar może natknąć się na pracownika krajowej administracji skarbowej, który maskuje przeprowadzenie kontroli wyraża chęć zakupu towaru sprawdzi poprawność wywiązywania się z obowiązków podatkowych.

Obowiązki sprawdzającego i sprawdzanego

W samej procedurze możemy wyróżnić dwa podmioty – sprawdzającego, czyli funkcjonariusza pełniącego służbę w jednostce organizacyjnej Krajowej Administracji Skarbowej oraz sprawdzanego, a zatem podatnika, który dokonuje sprzedaży. Sprawdzanym może być także osoba dokonująca sprzedaży w imieniu sprzedawcy. Sprawdzający winien niezwłocznie po nabyciu towaru okazać legitymację służbową oraz poinformować o dokonaniu nabycia sprawdzającego, a także pouczyć o prawach i obowiązkach sprawdzanego. Warto przy tym zaznaczyć, że sprawdzający posiada również uprawnienie do legitymowania lub ustalania w inny sposób tożsamości sprawdzanych w związku z nabyciem sprawdzającym. Sprawdzany z kolei jest zobowiązany do przyjęcia zwracanego towaru oraz przyjęcia paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż zwracanego towaru. Ponadto musi on zwrócić zapłatę otrzymaną za nowy towar. Wątpliwości może budzić sytuacja w przypadku towarów, które są niemożliwe do zwrotu. W przypadku usług ustawodawca zaznaczył, że te nie polegają zwrotowi.