Dłuższe terminy na złożenie dokumentacji cen transferowych
Dostawy ciągłe i fakturowanie zbiorcze
Interpretacja ogólna w sprawie cen transferowych
Określenie transakcji ruchomej w transakcjach łańcuchowych – warunki dostawy
Przedłużanie terminu do zwrotu VAT – wypowie się Naczelny Sąd Administracyjny w drodze uchwały
Rozliczanie wynagrodzenia opartego na 50% kosztach uzyskania przychodów (prawa autorskie)
Dłuższe terminy na złożenie dokumentacji cen transferowych
Ministerstwo Finansów opublikowało w ostatnich dniach projekt rozporządzenia dotyczącego zmiany terminów na złożenie dokumentacji cen transferowych za lata 2017 i 2018.
(https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12308553/katalog/12493032#12493032)
Zgodnie z komunikatem na stronie internetowej MF, z uwagi na docierające do Ministerstwa informacje o problemach podatników z wywiązaniem się z obowiązków dokumentacyjnych w ustawowym czasie, resort postanowił wydać rozporządzenie wydłużające obowiązujące obecnie terminy o ok. pół roku, a dokładniej „do ostatniego dnia dziewiątego dnia miesiąca po zakończeniu roku podatkowego” (obecnie jest to termin do złożenia rocznego zeznania podatkowego).
Zmiany maja objąć następujące obowiązki:
- sporządzenie dokumentacji podatkowej (lokalnej oraz grupowej),
- złożenie oświadczenia o sporządzeniu dokumentacji podatkowej do urzędów skarbowych,
- złożenie uproszczonego sprawozdania CIT-TP.
Dostawy ciągłe i fakturowanie zbiorcze
W dniu 2 lutego 2018 r. Naczelny Sąd Administracyjny (I FSK 1906/15) wydał kolejne korzystne dla podatników orzeczenie w kwestii fakturowania dostaw towarów kwalifikowanych jako ciągłe.
Sprawa dotyczyła podatnika, który dokonywał dostaw towarów (telefony komórkowe oraz akcesoria) do nabywców na terytorium Polski. Na podstawie umów zawartych z kontrahentami określane były warunki dostaw oraz terminy płatności i rozliczeń. Dostawy do nabywców realizowane były na podstawie zgłaszanego zapotrzebowania na towary. Dostawy zwykle obejmowały duży wolumen towarów, ponadto były dostawami powtarzalnymi. W związku z tym podatnik postanowił wdrożyć model rozliczania dostaw w okresach rozliczeniowych, na podstawie sumarycznej wartości dokonanych dostaw.
Minister Finansów zanegował możliwość zastosowania do takiego modelu art. 19a ust. 4 w zw. z ust. 3 Ustawy o VAT – wskazał że dostawy dokonywane przez podatnika nie będą mogły być zakwalifikowane jako dokonywane w sposób „ciągły”.
Sprawa ostatecznie trafiła przed NSA, który stwierdził, że wykładnia art. 19a ust. 4 Ustawy o VAT powinna być dokonywania w kontekście prounijnym, uwzględniającym postanowienia Dyrektywy 112. NSA uznał, że brak jest uzasadnionych podstaw, aby nakładać na podatnika dodatkowe obowiązki w postaci wystawiania licznych faktur, skoro fakturę podatnik może wystawić jedną, zbiorczą w ustalonym okresie, np. tygodniowym lub dwutygodniowym. Podkreślił, że dostawy cykliczne dokonywane przez podatnika na podstawie zgłoszeń zapotrzebowania mają charakter dostaw ciągłych.
Interpretacja ogólna w sprawie cen transferowych
W dniu 24 stycznia 2018 r. wydana została interpretacja ogólna w zakresie sposobu ustalenia progów dokumentacyjnych. Dokument dotyczy w szczególności grupy transakcji kwalifikowanych jako transakcje jednego rodzaju.
Minister zwrócił uwagę, że ustalenie progu istotności transakcji (lub innego zdarzenia) dla potrzeb dokumentacji cen transferowych powinno się odbywać w odniesieniu jednego rodzaju transakcji (lub innych zdarzeń).
Co istotne, jeżeli podatnik zawarł transakcję jednego rodzaju z kilkoma podmiotami powiązanymi, wówczas w celu weryfikacji czy podlega ona obowiązkowi dokumentacyjnemu, powinien przeprowadzić weryfikację uwzględniając łączną wartość tej transakcji ze wszystkimi podmiotami powiązanymi.
Przy ocenianiu, co stanowi jednakową rodzajowo transakcję, należy oceniać całokształt relacji z danym podmiotem powiązanym.
Organ podkreślił też, ze względu na pojawiające się wątpliwości co do zakresu pojęcia „inne zdarzenia”, że obowiązek dokumentacyjny nie obejmuje relacji z podmiotami niepowiązanymi.
Określenie transakcji ruchomej w transakcjach łańcuchowych – warunki dostawy
Transakcje łańcuchowe niejednokrotnie przyprawiały podatnikom kłopotów przy próbach właściwego rozliczenia VAT. W interpretacji indywidualnej z dnia 2 stycznia 2018 r. (0112-KDIL1-4012.541.2017.1.JN) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej podał kilka istotnych wskazówek przy interpretowaniu tego rodzaju transakcji.
Sprawa dotyczyła polskiego podatnika, który z wykorzystaniem pośrednika (drugi podmiot w łańcuchu) sprzedawał towary na rzecz podmiotów z UE. Prawo do rozporządzania towarem było przenoszone z polskiego podatnika na rzecz pośrednika i dopiero on przenosił je na rzecz klienta. Podatnik powziął wątpliwość, czy dokonywana przez niego sprzedaż może być traktowana jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów i związku z tym podlegać preferencyjnej stawce 0%.
Organ potwierdził taką możliwość. Jako podstawę swojej decyzji wskazał następujące elementy: (i) bezpośrednio po nabyciu towaru od podatnika, pośrednik dokonał wywozu poza granice kraju, (ii) pośrednik, w toku transakcji, podał podatnikowi numer VAT-UE, pod którym był zidentyfikowany w innym Państwie członkowskim niż Polska, (iii) pośrednik poinformował podatnika, że prawo do rozporządzania towarem jak właściciel zostanie przeniesione na końcowego klienta dopiero poza granicami Polski.
Pierwsza i druga z przesłanek są często spotykane. Wskazują one, że wywozem zajmuje się drugi podmiot w łańcuchu i że jego intencją jest od początku wywóz z terytorium Polski oraz rozliczenie wewnątrzwspólnotowego nabycia w innym kraju UE.
Warto natomiast zwrócić uwagę na przesłankę trzecią, która nie zawsze bywała brana pod uwagę przez organy podatkowe. Tu natomiast organ wręcz podkreślił, że jest to istotny element potwierdzający, że nie zostało obalone domniemanie wynikające z art. 22 ust. 2 Ustawy o VAT – zgodnie z którym ruchomą dostawę w takiej sytuacji należałoby przypisać pierwszemu podmiotowi w łańcuch (podatnikowi), chyba że z warunków transakcji wynikałoby co innego. Zapis ten jest dosyć niejasny i brak jest wytycznych w przepisach co do tego co miałoby powodować skutek w postaci obalenia domniemania i np. przypisana dostawy pośrednikowi.
Przydatne konkluzje, zbieżne z podejściem przedstawionym w tej interpretacji, przedstawił wcześniej TSUE w orzeczeniu C-386/16 Toridas UAB.
Przedłużanie terminu do zwrotu VAT – wypowie się Naczelny Sąd Administracyjny w drodze uchwały
W przypadku powstania w okresie rozliczeniowym nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, podatnicy mają prawo do wystąpienia o zwrot tej nadwyżki na ich rachunek bankowy. Ustawa o VAT przewiduje w tym zakresie dla organu podstawowy termin 60 dni oraz m.in. skrócony termin 25 dni. Organ może, przed dokonaniem zwrotu, zweryfikować jego zasadność w drodze np. czynności sprawdzających lub postępowania podatkowego. W razie przeprowadzania weryfikacji zasadności zwrotu, termin ulega wydłużeniu.
NSA w drodze uchwały rozstrzygnie, czy dla skutecznego przedłużenia terminu zwrotu konieczne było doręczenie podatnikowi postanowienia w przedmiocie zwrotu, czy wystarczyło jedynie jego wydanie z zachowaniem terminu (sporządzone i podpisane). Termin rozprawy wyznaczono na dzień 12 lutego 2018 r.
Rozliczanie wynagrodzenia opartego na 50% kosztach uzyskania przychodów (prawa autorskie)
Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 Ustawy o PIT, twórcom z tytułu korzystania z ich praw autorskich przysługiwać mogą 50% koszty uzyskania przychodów. Warunkiem z ich skorzystania jest odpowiednie wyodrębnienie wynagrodzenia przysługującego z tytułu korzystania z praw autorskich.
W orzeczeniu w sprawie II FSK 217/15 NSA zajął się kwestią rozliczania takiego wynagrodzenia. Przypomniał, że dokumentacja pracodawcy powinna umożliwiać wyodrębnienie tej części czasu pracy, która jest przeznaczona na pracę twórczą. Podkreślił przy tym, że składniki wypłacane pracownikowi jak np. wynagrodzenie chorobowe czy 13 pensja nie stanowią przychodu z tytułu pracy będącej przedmiotem prawa autorskiego, gdyż brak jest w tym wypadku związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wynagrodzeniem a pracą twórczą.