Ustawa z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (dalej: tarcza antykryzysowa) wprowadziła szereg rozwiązań mających wspierać podatników w tym trudnym czasie. W niniejszym artykule postaramy się przybliżyć te, dotyczące posiadanych przez podatników środków trwałych.
Podatek od przychodów ze środka trwałego będącego budynkiem
20 kwietnia 2020 r. jest dniem, na który przypada obowiązek zapłaty podatku od przychodów z budynków za poprzedni miesiąc. Właściciele skomercjalizowanych budynków nie muszą się jednak martwić, czy uda im się wypełnić ustawowy obowiązek w terminie. W związku z wprowadzonym stanem epidemii w Polsce są jedną z tych grup, która będzie mogła skorzystać z preferencji przewidzianych przez tzw. tarczę antykryzysową.
Tarcza antykryzysowa wprowadza możliwość przedłużenia do dnia 20 lipca 2020 r. terminu zapłaty podatku od przychodów z budynków. Przesunięcie terminu dotyczy podatku za miesiące marzec–maj 2020 r. Warto wspomnieć, że ulga ta nie ma charakteru powszechnego. Ustawodawca zdecydował bowiem o obwarowaniu jej warunkami. I tak, z ulgi tej będzie mógł skorzystać podatnik, który łącznie:
1) poniósł w danym miesiącu negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19, o którym mowa ustawie o COVID-19;
2) w danym miesiącu uzyskał przychody niższe o co najmniej 50% w stosunku do analogicznego miesiąca poprzedniego roku podatkowego, a w przypadku podatnika, który rozpoczął prowadzenie działalności w 2019 r. – w stosunku do uzyskanych w tym roku średnich przychodów (rozumianych jako iloraz przychodów uzyskanych w roku, w którym podatnik rozpoczął prowadzenie działalności, i liczby miesięcy, w których była prowadzona ta działalność).
Należy zauważyć, iż warunku wskazanego w punkcie 2, nie stosuje się do podatników, którzy:
1) stosowali w 2019 r. formę opodatkowania, w przypadku której nie ustala się przychodów;
2) rozpoczęli prowadzenie działalności w ostatnim kwartale 2019 r. i nie uzyskali w tym okresie przychodów;
3) rozpoczęli prowadzenie działalności w 2020 r.
Podstawa prawna: art. 38h ustawy o zmianie ustawy o COVID-19
Jednorazowe odpisy amortyzacyjne dla środków trwałych nabytych w związku z COVID-19
Co do zasady przedmioty, które spełniają kryteria uznania ich za środki trwałe – czyli będące własnością lub współwłasnością podatnika, kompletne i zdatne do użytku, o przewidywanym okresie użytkowania powyżej 1 roku, gdy ich cena nie przekracza 10 000 zł – mogą zostać ujęte bezpośrednio w kosztach uzyskania przychodu (pod warunkiem, że są odpowiednio udokumentowane i spełniają definicję kosztu).
Tarcza antykryzysowa wprowadziła możliwość jednorazowej amortyzacji środków trwałych służących podatnikowi w walce z COVID-19. Uzyskali oni możliwość dokonywania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych, które zostały nabyte w celu produkcji towarów związanych z przeciwdziałaniem COVID-19 i wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w 2020 roku.
Ustawa wskazuje przykładowy katalog towarów. Uważa się za nie w szczególności: maseczki ochronne, respiratory, środki odkażające, medyczną odzież ochronną, ochraniacze na obuwie, rękawiczki, okulary, gogle, środki do dezynfekcji i higieny rąk. W związku z tym, że katalog ma charakter otwarty, podatnicy mogą zakwalifikować do niego również inne środki trwałe, mające zapobiegać rozprzestrzenianiu się wirusa.
Podstawa prawna: art. 38k ustawy o zmianie ustawy o COVID-19