Blog

Advicero Nexia
Strona główna / Blog / Rozliczenie wsteczne straty podatkowej w ramach programu pomocy tarczy antykryzysowej

Rozliczenie wsteczne straty podatkowej w ramach programu pomocy tarczy antykryzysowej

Jednym z wprowadzonych przez ustawodawcę instrumentów pomocowych dla przedsiębiorców
w ramach ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (dalej: Ustawa o tarczy antykryzysowej) jest możliwość wstecznego rozliczenia straty podatkowej. 

Zgodnie z przepisami Ustawy o tarczy antykryzysowej, podatnicy podatku CIT, którzy:

  • ponieśli stratę w roku podatkowym, który rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2020 r.
    a zakończy się po dniu 31 grudnia 2019 r., lub rozpoczął się po dniu 31 grudnia 2019 r. a przed dniem 1 stycznia 2021 r. oraz
  • uzyskali w roku podatkowym, o którym mowa w pkt 1, przychody niższe o co najmniej 50% od przychodów uzyskanych w roku podatkowym bezpośrednio poprzedzającym pierwszy rok podatkowy, o którym mowa w pkt 1

– mogą jednorazowo obniżyć o wysokość tej straty, nie więcej jednak niż o kwotę 5 000 000 zł, dochód uzyskany w roku podatkowym bezpośrednio poprzedzającym rok podatkowy, o którym mowa w pkt 1.

Przepis wydaje się dość jasny i uzależnia skorzystanie z pomocy pod warunkiem łącznego spełnienia wymienionych wyżej przesłanek.

PRZYKŁAD

Spółka XYZ sp. z o.o. działa w branży hotelowej. Spółka w 2019 r. miała przychód podatkowy
w wysokości 50 000 000 zł i dochód w wysokości 15 000 000 zł. Spółka zapłaciła za 2019 r. podatek w kwocie 2 850 000 zł . W związku z charakterem prowadzonej działalności, Spółka poniosła negatywne konsekwencje rozprzestrzeniania się wirusa COVID 19. W 2020 r. wykazała już tylko 4 000 000 zł przychodu i stratę w wysokości 6 000 000 zł. Spółka jest uprawniona do wstecznej korekty zeznania CIT – 8, w którym rozliczy 5 000 000 zł straty powstałej  w 2020 r. Pozostałe 1 000 000 zł straty może rozliczyć w kolejnych latach, już na zasadach ogólnych.

Z kolei w odniesieniu do podatników podatku PIT, ustawa przewiduje, że jeśli:

  • ponieśli oni w 2020 r. stratę z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz
  • uzyskali w 2020 r. łączne przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej niższe o co najmniej 50% od łącznych przychodów uzyskanych w 2019 r. z tej działalności

– mogą jednorazowo obniżyć o wysokość tej straty, nie więcej jednak niż o kwotę 5 000 000 zł, odpowiednio dochód lub przychód uzyskany w 2019 r. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Dalej ustawa precyzuje, że przez łączne przychody rozumie się sumę przychodów uwzględnianych przy obliczaniu podatku na podstawie art. 27 ust. 1 (tzw. skali podatkowej) i art. 30c (podatku liniowego) oraz ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zatem, w przypadku gdy łącznie zostaną spełnione powyższe warunki, podatnik będzie miał możliwość (jest to uprawnienie, a nie obowiązek) odliczyć jednorazowo stratę podatkowej w wysokości nie wyższej niż 5 000 000 zł od dochodu/przychodu uzyskanego w 2019 r.

Co ważne, odliczenia straty można dokonać wyłącznie w ramach tej samej działalności, w której została ona poniesiona. Standardowo, straty nie mogą odliczyć ryczałtowcy oraz korzystający z karty podatkowej.

PRZYKŁAD

Pan Jan Kowalski jest przedsiębiorcą i prowadzi własną firmę z usługami kserograficznymi i wydrukami wielkoformatowymi. Pan Jan rozlicza się na zasadach ogólnych.  W 2019 r. uzyskał przychód w wysokości 250 000 zł. W 2020 r. uzyskał stratę podatkową  w wysokości 200 000 zł.  W 2020 r. jego przychody wyniosły 40 000 zł.  Pan Jan będzie mógł rozliczyć wstecznie, w całości poniesioną stratę (200 000 zł) poprzez złożenie korekty deklaracji PIT-36.

Wprowadzone regulacje należy ocenić co do zasady pozytywnie. Pozwolą one pomóc przezwyciężyć brak płynności finansowej przedsiębiorców w czasie nadchodzącego kryzysu gospodarczego spowodowanego epidemią COVID 19. Niemniej, ograniczenia spadku przychodów (dochodów), aż o 50 % jest dla niektórych branż istotnym ograniczeniem uzyskania takiej pomocy. Ten aspekt budzi wątpliwości, co do racjonalnego działania ustawodawcy. Zastanawiające jest, dlaczego zatem przedsiębiorstwa, które poniosą również drastyczny spadek swoich przychodów, np. na poziomie 30 – 40% nie będą już uprawnione do tego rodzaju pomocy ze strony Państwa.

Podstawa prawna: art. 4 (dodany punkt 52k  w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, ze zm.)) oraz art. 6 (dodany punkt 38f w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865, ze zm.)) ustawy o tarczy antykryzysowej.