- Faktura wystarczająca do odliczenia VAT nawet w karuzeli podatkowej – termin na wznowienie do 10 września 2020 r.
- Kontrola subwencji tarczy finansowej PFR
- 500 zł sankcji za błąd w JPK_VAT? Urząd skarbowy „ma możliwość”, nie obowiązek
- Prawidłowa kontrola nad zasobami konieczna do opodatkowania VAT w Polsce – wyrok WSA
- Usługi ubezpieczeniowe bez podatku u źródła? Sądy zmieniają dotychczasowe stanowisko fiskusa
- Zmiany w podatku od zysków kapitałowych
- Estoński CIT z licznymi warunkami i obostrzeniami
1. Faktura wystarczająca do odliczenia VAT nawet w karuzeli podatkowej – termin na wznowienie do 10 września 2020 r.
Już tylko do 10 września 2020 r. można składać wnioski o wznowienie postępowania podatkowego na podstawie wyroku TS UE w/s C-430/19. Jest to istotne dla spraw, w których stwierdzona została karuzela podatkowa lub oszustwo podatkowe w VAT.
Ww. wyrok opublikowany został 10 sierpnia 2020 r. i od tego czasu liczony musi być miesięczny termin na złożenie wniosku o wznowienie postępowania administracyjnego lub 3-miesięczny na wznowienie postępowania sądowego. Sam wyrok jest o tyle cenny, gdyż stwierdza, że potwierdzeniem transakcji może być sama faktura, a organy podatkowe muszą przedstawić dowody przeczące wprost treści faktury, a nie żądać od podatnika udowodnienia zaistnienia transakcji (lub należytej staranności albo dobrej wiary).
Takie tezy Trybunału Sprawiedliwości dają duże szanse na uchylenie „pustej” decyzji wydanej w postępowaniu karuzelowym. Najczęściej bowiem polskie organy, niestety z poparciem dużej części sądów administracyjnych, kwestionują prawo do odliczenia VAT na podstawie okoliczności pośrednich, poszlak nie dotyczących podatnika nieświadomie zaangażowanego w oszustwo podatkowe, żądając dodatkowych dowodów na dochowanie należytej staranności. Tezy wyroku TS UE pozwalają obalić takie rozstrzygnięcia.
Sprawy, w których wydano już prawomocny wyrok sądu administracyjnego, mogą być wznowione w sądzie do dnia 10 listopada 2020 r.
2. Kontrola subwencji tarczy finansowej PFR
Jak wskazuje wiceprezes Polskiego Funduszu Rozwoju, opracowywany jest mechanizm wykrywający nieprawidłowości w przyznanych subwencjach dla firm. Termin wstępnych kontroli szacowany jest na okres września, w momencie, gdy przedsiębiorcom zostaną już przyznane wnioskowane pomoce.
Do tej pory skupiano się na rozpatrywaniu wniosków, a także świadczeniu pomocy. Warto podkreślić, że przedsiębiorstwa były weryfikowane pobieżne w momencie składania wniosków. Jak wskazano, we współpracy z Krajową Administracją Skarbową, przygotowywane są algorytmy, które mają pomóc w wykrywaniu niezgodności w zamkniętej bazie przedsiębiorców. W przypadku wątpliwości, firma ma być wzywana do ewentualnych wyjaśnień. Jednak jeśli system będzie wskazywał na inne rozliczenia niż widniejące w systemie, przedsiębiorstwo zostanie wezwane do zwrotu subwencji.
3. 500 zł sankcji za błąd w JPK_VAT? Urząd skarbowy „ma możliwość”, nie obowiązek
Od dnia 1 października 2020 r. następuje długo oddalane połączenie dokumentów JPK z deklaracjami VAT. Pojawia się jednak problem przy łączeniu tych dwóch kwestii – wzrasta możliwość popełnienia pomyłki, gdyż zakres danych podawanych w nowym połączonym dokumencie nie jest ich sumą danych, jakie podaje się obecnie w JPK i VAT-7, lecz jest znacznie szerszy. Od tego dnia również ma obowiązywać kara pieniężna w wysokości 500 zł za każdy popełniony błąd.
Jeśli przedsiębiorca dostarczy wadliwy plik JPK, administracja skarbowa będzie miała prawo nałożyć karę pieniężną. Jest to podstawowa zmiana w stosunku do pierwotnego brzmienia tych przepisów, które przewidywały automatyczne nakładanie mandatu. Jak podkreślają organy podatkowe, błędy te będą sankcjonowane w przypadkach „uniemożliwiających weryfikację prawidłowości transakcji”, co już jednak nie wynika ze zmienionych przepisów. Jednak przed objęciem podatnika sankcjami, naczelnik urzędu skarbowego ma wcześniej powiadomić o popełnionych błędach, a przedsiębiorca będzie miał możliwość dokonania korekty w ciągu 14 dni lub złożyć wyjaśnienia odnośnie błędów w ewidencji. Tak więc dopiero w przypadku braku dokonania korekty bądź nieprzedłożenia odpowiednich wyjaśnień organy podatkowe będą nakładały odpowiednio kary pieniężne. Należy więc przede wszystkim przygotować się na nadchodzące zmiany i konsekwentnie weryfikować wszystkie składane dokumentacje.
4. Prawidłowa kontrola nad zasobami konieczna do opodatkowania VAT w Polsce – wyrok WSA
Spółka nie sprawuje wystarczającej kontroli nad zasobami kontrahenta, tak więc nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT w Polsce – stwierdził WSA w nieprawomocnym wyroku z dnia 28 lipca 2020 r. sygn. akt I SA/Gl 141/20.
W przedmiotowej sprawie spółka szwajcarska korzystała z usług logistyczno-magazynowych polskiej spółki, która przechowywała towary w magazynie, przygotowywała zamówienia do wysyłki, zarządzała zwrotami, przyjmowała skargi, a także dbała o wysyłkę i obsługę transportu. Spór dotyczył miejsca opodatkowania usługi logistyczno-magazynowej i faktycznego określenia stałego miejsca prowadzenia działalności firmy szwajcarskiej. W związku z tym Dyrektor KIS wydał interpretacje, że usługa ta powinna zostać opodatkowana w stałym miejscu prowadzenia działalności – w Polsce. Argumentował przy tym, że nie jest obowiązkiem posiadanie zaplecza personalnego i technicznego, a jedynie odpowiednia kontrola nad zapleczem kontrahenta.
Powyższe podważył jednak WSA w Gliwicach, który orzekł, iż kontrole wykonywane przez spółkę szwajcarską są niewystarczające dla stwierdzenia, iż udostępniany jest jej magazyn. Zatem spółka szwajcarska nie dopełnia wymogu odpowiedniej kontroli zasobów kontrahenta, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu VAT na terytorium Polski.
Wyrok ten stanowi dobrą wiadomość dla wielu podmiotów zagranicznych prowadzących ograniczony biznes w Polsce – nie dający jednak podstawy do opodatkowania polskim VAT, jednym z najwyższych w UE.
5. Usługi ubezpieczeniowe bez podatku u źródła? Sądy zmieniają dotychczasowe stanowisko fiskusa
Usługi ubezpieczeniowe nie są świadczeniami podobnymi do umów gwarancji i poręczeń, w związku z czym nie powinny być opodatkowane podatkiem u źródła – tak stwierdził WSA w Bydgoszczy dnia 22 stycznia 2020 r.
Problematyczne dotąd stanowisko organów podatkowych względem usług ubezpieczeniowych budziło wątpliwości ze względu na brak rzeczywistego wypunktowania w ustawie CIT, która wskazywałaby na okoliczność, że od usług tych powinien zostać odprowadzony podatek u źródła. Jak się jednak okazuje, podtrzymująca się linia orzecznicza wskazuje, że ubezpieczenia nabyte od nierezydenta nie stanowią usług o podobnym charakterze do poręczeń i gwarancji, w związku z czym nie powinny być opodatkowane podatkiem u źródła.
Uzasadniając swoje stanowisko WSA stwierdza, że mimo podobieństw, usługi te są odmiennie kwalifikowane. Różniącą ich cechą jest przede wszystkim fakt, że przy gwarancjach nie ma obowiązku płacenia składek ubezpieczeniowych. Dotychczasowe stanowiska organów podatkowych traktowały usługi ubezpieczeniowe jako usługi podobne do usług poręczenia i gwarancji, uzasadniając to podobieństwem w zakresie klasyfikowania rodzaju gwarancji ubezpieczeniowej czy czynności udzielania gwarancji.
6. Zmiany w podatku od zysków kapitałowych
Jak wskazuje wiceminister finansów, Jan Sarnowski, analizowane jest wdrożenie ulg oraz zwolnień w stosunku do opodatkowania przychodu kapitałowego. Celem ma być zachęta na inwestycje długoterminowe.
Wprowadzenie zmian w tzw. podatku Belki wydaje się być istotne ze względu na niskie oprocentowania w lokatach bankowych. Jest to szczególnie niekorzystne przy małych oszczędnościach, gdzie jest płacony podatek od całościowej kwoty odsetek.
Warto wspomnieć, że podatek Belki stanowi duży procent wpływów budżetowych (ok. 3 mld złotych rocznie), dlatego też jego likwidacja przyczyniłaby się do znacznych ubytków finansowych państwa. Jak podkreśla sam wiceminister Sarnowski, likwidacja w Polsce podatku od kapitałów pieniężnych spowodowałaby nie tylko ubytek we wpływach do budżetu państwa, ale także ze względu na preferencje podatkowe mogłaby spowodować napływ do Polski kapitału spekulacyjnego, a wraz z nim powodować wzrost na rynku spekulacyjnych instrumentów finansowych. Powyższe, mogłoby powodować znaczne zmiany na polskim rynku finansowym, a w konsekwencji ucierpiałaby na tym polska gospodarka.
7. Estoński CIT z licznymi warunkami i obostrzeniami
Stawiane warunki estońskiego CITu sprowadzają się do redukowania ilości podatników, którzy mogliby skorzystać z przesunięcia opodatkowania na moment konsumpcji zysku. Początkowo z preferencji skorzystać miało 200 tysięcy przedsiębiorstw, jednak jak się okazało, z tej możliwości skorzysta tylko ok. 34 tysięcy firm.
Warunek zatrudnienia pracowników jest problematyczny dla małych firm. Warto zaznaczyć, że takie sformułowanie wydaje się być abstrakcyjne dla małych przedsiębiorców. Małe spółki nie są odpowiednio rozwinięte, by móc zatrudnić więcej pracowników, ze względu na nierozwiniętą jeszcze stabilną sytuację finansową. Co więcej, kolejny warunek jaki firmy powinny spełnić to limit 50 mln zł przychodu maksymalnie rocznie oraz ograniczenie w stosunku do posiadanych udziałów i akcji, gdzie udziałowcem bądź akcjonariuszem może być tylko osoba fizyczna.
Powyższe warunki wykluczają wiele firm z możliwości skorzystania z preferencji, a w szczególności startupy, które opierają swoje środki na tego typu finansowaniu. Estoński CIT miał być odpowiednim rozwiązaniem dla firm, jednak jak się okazuje, z takich ulg może skorzystać niewielu.